Στις 11 Απριλίου στα πλαίσια της εκδήλωσης «Ημέρες παιδικού και νεανικού βιβλίου», ο συγγραφέας Σπύρος Γιαννακόπουλος επισκέφτηκε το σχολείο μας για να παρουσιάσει τα έργα του στους μαθητές της ΣΤ’ τάξης. Τα τρία τμήματα της ΣΤ’ διάβασαν από ένα βιβλίο του και το παρουσίασαν με θεατρικό, παντομίμα, στιχάκια, χορό και τραγούδι. Τα παιδιά έφτιαξαν κάρτες και ζωγράφισαν τους ήρωες. Ήταν ένα όμορφο και δημιουργικό πρωινό με πολύ ωραία συζήτηση και άφθονο γέλιο. (ΣΤ’)
Πλούσιο σε εκπλήξεις ήταν το πρωινό της Πέμπτης, 11/4/2019 αφού η αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας πλημμύρισε από τις χαρούμενες φωνές των παιδιών του Γ1 και όλων των τμημάτων της Δ΄ τάξης. Με αφορμή τη δράση «Ημέρες Παιδικού Βιβλίου» υποδεχθήκαμε την κυρία Ελένη Δικαίου, συγγραφέα του βιβλίου « Η ιστορία ενός άσπρου γατούλη» που μελετήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η ιστορία και ο πρωταγωνιστής της, ο Πασπαρτού, συνεπήραν τους μικρούς αναγνώστες, οι οποίοι κρατώντας τα μπαλόνια των συναισθημάτων βομβάρδισαν τη συγγραφέα μας με ερωτήσεις. Εκείνη, με τη σειρά της, ξεδίπλωσε τις αναμνήσεις της κι επικεντρώθηκε περισσότερο στις αφορμές που πυροδοτούν την έμπνευση.
Έπειτα τα παιδιά παρουσίασαν στη συνεπαρμένη φιλοξενούμενή μας την κατασκευή τους, το παραμύθι του κουτιού (Δ2), την εικονογράφηση του βιβλίου (Δ3) και ψηλάφισαν τον εγωκεντρισμό, την ωραιοπάθεια και τη ζήλεια, στοιχεία του χαρακτήρα του γατούλη (Δ1) .
Με ιδιαίτερο όλοι παρακολουθήσαμε τα βιντεάκια για τα κατοικίδια των μαθητών μας (Γ1, Δ2) και δεχθήκαμε την απρόσμενη επίσκεψη του Ψιψίνη, ενός αδέσποτου γάτου που βρήκε στοργική αγκαλιά στην οικογένεια ενός παιδιού μας.
Στο τέλος η κυρία Δικαίου υπέγραψε βιβλία και αποχώρησε κατενθουσιασμένη από το σχολείο μας.
Οι μικρές τάξεις του σχολείου μας με χαρά υποδεχτήκαμε στο σχολείο μας τον συγγραφέα-παρουσιαστή κ. Χρήστο Δημόπουλο την Παρασκευή 12 Απριλίου στο πλαίσιο της δράσης «Ημέρες παιδικού και νεανικού βιβλίου».
Μέσα σ’ ένα ευχάριστο δίωρο τα παιδιά γνώρισαν τον συγγραφέα, παρουσίασαν διάφορα δρώμενα, όπως παντομίμα, τραγούδι, διάφορες κατασκευές όπως σελιδοδείκτες και συνθήματα που σχετίζονταν με το βιβλίο του «Οι Ουφ και οι Φου» που επεξεργαστήκαμε.
Τέλος μας αφηγήθηκε με τον δικό του μοναδικό τρόπο το αγαπημένο του παραμύθι.
Μακάρι ως επαρχία να είχαμε τη δυνατότητα να ερχόμασταν πιο συχνά σε επαφή με συγγραφείς στο πλαίσιο της φιλαναγνωσίας.
